Groepsvervoer rolstoelbusjes, teruggaaf belasting van personenauto's en motorrijwielen

Groepsvervoer rolstoelbusjes, teruggaaf belasting van personenauto’s en motorrijwielen
De Wet op de belasting van personenauto’s en motorrijwielen 1992 kent een teruggaaf van BPM voor personenauto’s die zijn ingericht en uitsluitend worden gebruikt voor het vervoer van rolstoelgebruikers in groepsverband (artikel 15, eerste lid, onderdeel g van de Wet BPM 1992). In artikel 11 van het Uitvoeringsbesluit BPM 1992 worden nadere voorwaarden gesteld. Ingevolge onderdeel c wordt de vrijstelling slechts verleend indien de auto uitsluitend wordt gebruikt voor bedrijfsmatig vervoer van rolstoelgebruikers en hun begeleiders van en naar instellingen die zich de zorg voor gehandicapte personen ten doel stellen.
Bij uitspraak van 19 januari 2001, nummer BK-99/02315, heeft het Gerechtshof in Den Haag een nadere invulling gegeven aan het begrip ‘vervoer van en naar instellingen’ als bedoeld in het Uitvoeringsbesluit BPM 1992. Het Hof heeft beslist dat mede teruggaaf kan worden verleend voor een rolstoelbus die speciaal is bestemd voor recreatief groepsvervoer van gehandicapte bewoners van een instelling voor huisvesting en verzorging van ouderen. Als voorbeeld van recreatief vervoer worden genoemd bloesemtochten en vervoer naar winkelcentra, parken en de vroegere leefomgeving van de bewoners. Het vervoer vangt steeds aan bij de instelling en eindigt daar ook. Naar het oordeel van het Hof kan dergelijk vervoer worden begrepen onder vervoer van en naar instellingen in de zin van artikel 11, aanhef en onderdeel c, van het Uitvoeringsbesluit BPM 1992.
Ik kan mij er mee verenigen dat de uitleg van het Hof vanaf 19 januari 2001 als richtsnoer wordt genomen. Het pro forma ingestelde cassatieberoep is inmiddels ingetrokken.